ذوب شدن یخ ها و افزایش 18 متری سطح جهانی دریا
گل بخر: خراسان رضوی پژوهشگران دانشگاه دورهام انگلستان کشف کرده اند، ذوب شدن فعلی یخ ها موجب افزایش بسیار زیاد سطح دریا شده است و در آخر آخرین عصر یخبندان، سطح اقیانوس های سراسر جهان را تا 18 متر بالاتر می برد.
به گزارش اسکای نیوز، دانشمندان مشخص کردند که کدام یخ عامل این افزایش سریع است که با ۱۰ برابر سرعت فعلی این اتفاق رخ داده است و طی بیشتر از ۵۰۰ سال سطح دریا را حدود ۳.۶ متر در هر قرن بالا می برد.
تجزیه وتحلیل جدید از سوابق زمین شناسی نشان داده است که در انتها آخرین عصر یخبندان، در حدود ۱۴ هزار و ۶۰۰ سال پیش، آب حاصل از ذوب شدن توده های یخی آمریکای شمالی و اوراسیای سابق در واقع عامل افزایش این سطح است نه توده های یخی قطب جنوب که معمولا به آنها مشکوک هستند.
این دوره سریع افزایش سطح دریا بعد از آخرین عصر یخبندان اتفاق افتاد، هنگامی که صفحات بزرگ یخ به داخل اقیانوس رانده می شدند و آب حاصل از ذوب این توده های عظیم یخی به اقیانوس ها سرازیر شدند. اما دانشمندان مطمئن نبودند که کدام یخ مسئول این افزایش عظیم سطح آب است، افزایشی معادل دو برابر ذوب کوه یخی گرینلند در ۵۰۰ سال.
محققان می گویند: آب شیرین حاصل از ذوب توده های یخی، گردش آب اقیانوس ها را مختل می کند و تاثیرات زیادی بر آب وهوای جهانی دارد و یافتن این منشاء افزایش آب، دانشمندان را قادر می سازد تا دقت مدلهای آب وهوایی خویش را بهبود بخشند.
دانشمندان افزودند: «نتایج برای درک ما از فعل و انفعالات یخ، اقیانوس و آب وهوا که نقش مهمی در شکل گیری الگوهای آب وهوایی زمینی دارند، مهم می باشد. نتیجه این تحقیقات بسیار بموقع عرضه شده است بخصوص اینکه ذوب شدن سریع توده یخی گرینلند، به افزایش سطح دریا و تغییر در گردش اقیانوس جهانی منجر می شود.»
محقق اصلی این تحقیق، یوچنگ لین از گروه جغرافیای دورهام اظهار داشت: «با وجود اینکه بیشتر از ۳۰ سال است که این مشکل تشخیص داده شده اما تعیین اینکه کدام توده یخ بیشترین سهم را در این افزایش چشم گیر سطح آب دریا دارد، به صورت شگفت انگیزی چالش برانگیز است. پیش از این، دانشمندان تلاش داشتند منبع افزایش سطح دریا را بر مبنای داده های سطح دریا از مناطق استوایی بررسی نمایند، اما اغلب این مطالعات با سوابق زمین شناسی تغییر صفحه یخ مخالف بود.»
دکتر لین افزود: «تحقیق ما شامل اطلاعات جدیدی از دریاچه های اطراف سواحل اسکاتلند است که از آب اقیانوس جدا بودند اما عقب نشینی توده یخ انگلیس به داخل اقیانوس به ما این امکان را داد که با اطمینان منابع آب حاصل از ذوب را شناسایی نماییم.»
دکتر پیپا وایتهاوس، همکار این تحقیق بیان نمود: تکنیکی که ما از آن بهره برده ایم به ما این امکان را می دهد که خطای داده ها را بررسی نماییم و به احتمال زیاد سناریوهای ذوب یخ را درک نماییم. ما دریافتیم که بیشترین افزایش سریع سطح دریا به علت ذوب شدن یخ در سرتاسر آمریکای شمالی و اسکاندیناوی بوده و به صورت شگفت آوری دریافتیم که این افزایش سطح آب خیلی کم به ذوب شدن توده های قطب جنوب مربوط است. سوال بزرگ بعدی این است که بدانیم چه عاملی سبب ذوب شدن یخ است و این ذوب شدن چه تاثیری بر هجوم گسترده آب اقیانوس اطلس شمالی دارد.
دکتر وایت هاوس اضافه کرد: این مساله بسیار مورد توجه ما قرار گرفته است. هرگونه اختلال در جریان های آب خلیجی، بعنوان مثال، به علت ذوب شدن ورق یخ گرینلند، نتایج قابل توجهی برای آب وهوای انگلیس خواهد داشت.
منبع: گل بخر
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب