۸ نكته درباره آلودگی صوتی پایتخت
به گزارش گل بخر شلوغی و ترافیك شهر تهران آلودگی صوتی هم به دنبال دارد كه در صورت افزایش بیش از اندازه می تواند علاوه بر عوارض روانی باعث بیماری های جسمی شود.
به گزارش گل بخر به نقل از ایسنا با عنایت به تأثیر صوت بر كیفیت زندگی افراد در ادامه به هشت نكته درباره آلودگی صوتی و راهكارهای كاهش آن می پردازیم.
*بر اساس اطلاعات شركت كنترل كیفیت هوای تهران شاخص آلودگی صوت به چهار دسته اصلی تقسیم بندی می شود. بر طبق این تقسیم بندی شاخص كمتر از ۶۰ دسی بل شرایط مناسب (سالم)، بین ۶۰ تا ۶۵ دسی بل شرایط نامناسب برای كودكان و بیماران، بین ۶۵ تا ۷۰ دسی بل شرایط آزاردهنده و بیشتر از ۷۰ دسی بل شرایط خطرناك می باشد.
* شاخص صوتی «آزاردهنده» سبب بروز ناراحتی های عصبی، خشم، بی خوابی و عدم تمركز می شود. این شاخص در حدی بالاتر یعنی شرایط «خطرناك» در مواجهه طولانی مدت سبب بروز صدمه های جسمی مانند فشارخون، ناراحتی های قلبی و اختلال در شنوایی هم می شود. متخصصان آمریكایی معتقدند كه هر پنج دسی بل افزایش در صدای محیط با افزایش ۳۴ درصدی خطر حمله قلبی، سكته مغزی و دیگر بیماری های قلبی-عروقی مرتبط می باشد.
*شاخص آلودگی صوتی بزرگراه های شهر تهران حدود ۷۰ تا ۸۰ دسی بل است و با عنایت به این كه ۷۰ درصد كاربری های مجاور بزرگراه ها حالا مسكونی است این میزان آلودگی صدا فراتر از حد استاندارد است.
* ۳۳ ایستگاه ثابت سنجش صوت در شهر تهران وجود دارد كه بیشتر آنها در نزدیكی بزرگراه ها نصب شده اند.
* به قول الهام كریمی - كارشناس صوت شركت كنترل كیفیت هوای تهران -هر چند كه وضعیت كلی آلودگی صوتی شهر تهران فراتر از حد استاندارد است اما نمی توان بر مبنای نتایج ایستگاه های سنجش صوت وضعیت كل شهر تهران را قضاوت كرد.
*آلودگی صوتی می تواند ناشی تردد وسایل نقلیه، فعالیت صنایع در مراكز متراكم شهری تا پرواز هواپیماها بر فراز مناطق مسكونی باشد.
*هر چه فاصله مناطق مسكونی از بزرگراه ها بیشتر باشد میزان صدا كمتر می شود.
*راهكارهایی كه برای كاهش آلودگی صوتی می توان بهره برد كه اجرای «مبحث ۱۸ مقررات ملی ساختمان ایران» همچون آنهاست. این مبحث شامل استفاده از پنجره های چند جداره استاندارد، استفاده از جاذب های صوت در دیوارهای داخلی و رونمای ساختمان و جانمایی اتاق ها به شكلی است كه اتاق هایی مانند اتاق های خواب و مطالعه كه احتیاج به سكوت بیشتری دارند، در طرف معبر با تردد بالاتر قرار نگیرند و در سمت معابر كم ترددتر مانند كوچه باشند تا صدای كمتری را دریافت نمایند. رعایت فاصله مناسب بین منطقه مسكونی و بزرگراه ها، استفاده از پنجره های چند جداره استاندارد، استفاده از جاذب های صوت در دیوارهای داخلی و رونمای ساختمان، استفاده از دیوار صوتی، پوشش گیاهی، آسفالت متخلخل، رعایت حریم صوتی، محدودیت سرعت داخل بزرگراه ها و... از راهكارهای دیگر است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب