نبرد باورنکردنی گیاه خواران غول پیکر با دشمنی مهاجم
گل بخر: گیاهخواران بزرگ با خوردن و لگد کردن گونه های گیاهی مهاجمی که تنوع زیستی را تهدید می کنند، به صیانت از طبیعت محلی می پردازند.
غزال زیاری: شاید باورش سخت باشد؛ اما جانوران هم مثل انسان ها و شاید حتی بیش از ما نگران طبیعت محلی هستند و در صیانت از محیط زیست می کوشند. گیاهخواران بزرگی مثل فیل ها، باخوردن و لگد کردن گونه های گیاهی مهاجمی که به عنوان خطر زیست محیطی در نظر گرفته می شوند، از طبیعت محلی شان محافظت می کنند.
شاید برایتان این سوال پیش بیاید که آیا حیوانات بزرگ، گیاهان بومی و محلی را نمی خورند و لگد نمی کنند؟ این قضیه در مورد مقاله ما صدق نمی نماید. باید این را درنظر داشته باشید که گیاهان بومی، به نحوی تکامل یافته اند که می توانند در مقابل رفتارهای گونه های گیاهخواری که هزاران سال است با آنها همزیستی داشته اند مقاومت کنند؛ اما این مورد درباره ی گیاهان مهاجم بطور معمول صادق نیست.
این جمع بندی بررسی جدید انجام شده در دانشگاه Aarhus و موسسه حیات وحش هند است که بتازگی در مجله علمی Nature Ecology & Evolution انتشار یافته است. این بررسی از پتانسیل بالایی که حیوانات گیاهخوار غول پیکر به عنوان سلاحی طبیعی برای اجتناب از رقابت گیاهان مهاجم با گونه های بومی در اختیار دارند، حکایت دارد.
این قضیه دست کم در هند، کشوری که پژوهشگران این اطلاعات را گردآوری کرده اند، صادق بوده است. داده های به دست آمده نتیجه بزرگترین بررسی حیات وحش جهان که با استفاده از تله های دوربینی که هر چهارسال یک دفعه جمع آوری می شود و همین طور برنامه نظارت گسترده هند بر گیاهان است.
البته پژوهشگران معتقدند که این نتایج در مناطقی که جانوران گیاهخواری به بزرگی جانوران گیاهخوار هند ندارند نیز صدق می کند.
این حیوانات گیاهخوار غول پیکر (مگا گیاهخواران)
این بررسی برپایه تحقیقات پژوهشگران درمورد حیوانات گیاهخوار غول پیکری که برخی وزنشان بیش از یک تن است، انجام شده است. همچون این حیوانات می توان به فیل ها، کرگدن ها، گاومیش های آب های وحشی و گاومیش های کوهان دار هندی (که بزرگترین و سنگین ترین گاو دنیاست) اشاره نمود.
نتایج این تحقیق از ارتباط مثبت بین تعداد حیوانات گیاهخوار غول پیکر و تعادل بین گونه های گیاهی بومی و مهاجم در زیست بوم آنها خبر می دهد: یعنی در جاهایی که حیوانات گیاهخوار غول پیکر زیادی حضور دارند، تعداد گیاهان بومی بیشتر و گیاهان مهاجم کمتر هستند و بالعکس. در مکان هایی که گونه های مهاجم گیاهی غالب هستند، تعداد حیوانات علفخوار غول پیکر کم یا ناچیز است. البته به جز برخی مناطق هند که در آنجا گیاهان مهاجم آنقدر بلند و متراکمند که حیوانات بزرگ گیاهخوار نمی توانند به آنجا وارد شوند.
ابعاد بزرگ این گیاهخواران بدان معناست که آنها باید غذای زیادی بخورند و عادت دارند تا گونه های مختلف گیاهی، حتی گونه هایی با ارزش غذایی کمتر را بخورند. چونکه برای سیر کردن شکمشان نمی توانند خیلی سخت گیری کنند و در نتیجه به احتمال زیاد، گیاهان ناآشنا را نیز در رژیم غذایی شان می گنجانند.
اعضای این تیم تحقیقاتی، می توانست گونه های کوچکتری از حیوانات گیاهخوار را نیز مورد مطالعه قرار دهد؛ اما از آنجائیکه نقش آنها در اکوسیستم های محلی بمراتب پیچیده تر است، این اتفاق رخ نداد.
گونه های مهاجم، تهدید تنوع زیستی
باید این را درنظر داشت که سازمان ملل متحد، گونه های مهاجم را به عنوان یکی از پنج تهدید مهم برای تنوع زیستی جهان معرفی کرده است.
گونه های مهاجم، حیوانات، گیاهان و قارچ هایی هستند که به مناطقی که به خودی خود نمی توانستند در آنها گسترش پیدا کنند، راه یافته اند و در نتیجه به تنوع زیست بوم آن مناطق لطمه می زنند.
این گونه های مهاجم بیولوژیک، هزینه های سنگینی را به جامعه تحمیل می کنند و در پنجاه سال اخیر در سراسر جهان بیش از ۱۲۰ میلیارد دلار برای مبارزه و کنترل اینگونه ها هزینه شده که البته موفقیت چندانی را نیز به همراه نداشته است.
بیشتر بخوانید:
سوسک های متفاوتی که جان انسان را نجات می دهند / عکس اتفاق حیرت آوری که در جام جهانی زنان رخ داد حیوانات بزرگ؛ خوب ولی نه تعیین کننده
حالا به بررسی این مورد می پردازیم که چطور میتوان این مطالعه را در کشورهایی که جانورانی مثل فیل و کرگدن در آنها زندگی نمی کنند، پیاده سازی نماییم.
ما برای دور نگاه داشتن گونه های گیاهی مهاجم، به جانوران گیاهخوار غول پیکر نیازی نداریم و جانوران گیاهخوار بزرگ و متوسط هم می توانند همان تاثیرگذاری را داشته باشند.
پروفسور ینس کریستین سونینگ از دانشگاه Aarhus در اینباره گفته: « گرچه تعدادی از گاوهای رها شده در پروژه های بازگردانی در اروپا، ممکنست وزنشان به بالای یک تن برسد، اما حیواناتی با وزن کمتر از یک تن هم می توانند نقش های مشابهی را ایفا کنند. در مجارستان، دیده شده که گاومیش های آبی گونه گیاهی مهاجم روئینه زرین (goldenrod) را نابود می کنند. اینگونه گیاهی، در دانمارک هم گونه ای مهاجم است. طبق گفته پروفسور ینس کریستین سونینگ، در دانمارک از گاوهای کوهستانی اسکاتلند برای از بین بردن میوه های بوته گل رز استفاده می شود؛ گونه ای آسیایی که در طبیعت دانمارک مشکل ساز است.
نیناد آویناش مونگی، نویسنده اصلی این مطالعه و فوق دکترای دانشگاه Aarhus به این نکته اشاره می کند که اندازه حیوانات در مبارزه با گونه های مهاجم تعیین کننده نیست. وی در این رابطه گفته: « شما به آسانی می توانید از تلفیقی از حیوانات گیاهخوار بزرگ، متوسط و کوچک جثه استفاده کنید؛ گوزن، گاومیش، گاو و اسب، همگی در پروژه های احیا به خوبی با هم همکاری می کنند و به کمک هم می توانند گونه های مختلف گیاهی مهاجم را هدف قرار دهند و این موجب می شود تا تلاش ها انعطاف پذیرتر و موثرتر باشند. انجام یک بررسی تنوع زیستی اروپایی در مقیاس بزرگ، مانند آن چه در هند که رکورد جهانی گینس را در اختیار دارد، شاهدش هستیم، واقعا ایده خیلی خوبی خواهد بود؛ خصوصاً با درنظر داشتن این که اروپا پول بیشتری برای سرمایه گذاری در طبیعت و احیای آن داراست.»
منبع: phys
۵۸۵۸
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب