تابستان های داغ، سرنوشتی كه باید بپذیریم؟
گل بخر: ایرناپلاس نوشت: به اعتقاد یك اقلیم شناس، بااینكه پیش بینی تغییرات آب وهوایی بسیار پیچیده است، اما برمبنای الگوها، با ادامه شرایط فعلی تابستان های داغ در آینده نیز ادامه خواهد داشت و بنظر می رسد این سرنوشتی است كه باید پذیرفت.
چند سالی است كه دیگر از تابستان های گرم و خاطره انگیز تهران خبری نیست و هوا به معنای واقعی كلمه در تابستان، داغ است. البته در این گرمای عجیب و غیرمنتظره تنها نیستیم. برخلاف تصور، حتی شهرهای قاره اروپا نیز از این گرمای طاقت فرسا در امان نیست؛ بطوریكه ركورد حداكثر و حداقل دما در طول روز در مناطق مختلفی از این قاره شكسته شده است. برای مثال، دما در جنوب فرانسه به ۴۵.۹ درجه رسیده است. بسیاری این گرمای شدید را با گرمای سال ۲۰۰۳ مقایسه می كنند كه جان ۱۵ هزار نفر را گرفت. این در شرایطی است كه افزایش شدید دما تابحال در كشورهای مختلف اروپایی سبب مرگ ده ها نفر شده است. اما دلیل گرمای اخیر در تهران و برخی شهرهای كشور همچون كرج و قم چیست؟ ناصر كرمی، اقلیم شناس و استاد دانشگاه برگن نروژ در این زمینه می گوید: تهران بطور متوسط به شهر گرم تری تبدیل گشته است. این رویداد دو دلیل دارد؛ اولین دلیل، افزایش تدریجی اثر جزیره ای در شهر تهران است. به عبارتی در اثر فعالیت های توسعه ای، تهران به یك شهر بلند مرتبه تر با منابع سوختی بیشتر تبدیل گشته است. مركز شهر، پنج درجه گرم تر از محیط پیرامون
وقتی شهری بلندمرتبه می شود، بطور طبیعی امكان خودپالایی كمتری خواهد داشت و ساختمان ها و برج های بلند بعنوان یك بادشكن موجب می شوند گرما وسط شهر حبس شود. این گرمای حبس شده به اضافه منابع حرارتی كه در شهر هستند سبب می شود بین ۳ تا ۷ درجه و بطور متوسط ۵ درجه، مركز شهرها گرم تر از محیط پیرامون باشد. وی افزود: اما از نظر اقلیمی، بطور كلی، ایران بطور متوسط یك و نیم درجه گرم تر شده است. حالا این افزایش گرما امكان دارد در جایی مانند جنوب غربی كشور دو درجه یا در بعضی مناطق مانند شمال غرب كشور، یك درجه باشد. این اقلیم شناس با اشاره به اینكه آنچه مسلم است، تهران گرم تر از قبل شده است و این نكته قابل كتمانی نیست، اشاره كرد: این روند به تدریج رو به افزایش است، چون هم اثر جزیره حرارتی افزایش پیدا كرده و هم اثرات تغییر اقلیم تشدید شده است. افزایش دمای خاورمیانه دو برابر متوسط جهانی
وی متذكر شد: به طوركلی خاورمیانه و این كمربند جغرافیایی كه در آن قرار داریم، خصوصاً در نیمه جنوبی ایران، نزدیك دو برابر متوسط جهانی، افزایش دما داشته است. به عبارتی، اثرات گرمایش جهانی خصوصاً در عرض های پایین پرفشار جنب حاره ای دو برابر است. یعنی اگر كره زمین بطور متوسط در انتهای قرن اخیر، سه درجه افزایش گرما دارد، منطقه ما امكان دارد تا ۶ درجه افزایش دما داشته باشد. بگفته كرمی، بطور قطع تغییر اقلیم موجب گرم تر شدن اقلیم ایران شده است. این تغییر اقلیم، خودرا به صورت تغییر رفتار پدیده ها و جریانات هوایی نشان داده است. این تغییرات در كشورهای همسایه ما هم به خوبی قابل مشاهده می باشد. زمستان گرم، خطرناك تر از تابستان داغ
كرمی با تاكید بر اینكه باید گفت تابستان های داغ تری داریم، اما این پدیده منحصر به تابستان نیست، اشاره كرد: ما در سال های اخیر زمستان های گرم تری نیز داشته ایم. اتفاقاً یكی از دلیلهای نگران كننده تغییر اقلیم در ایران، همین افزایش كمینه دماست. واقعیت این است كه اثر این افزایش كمینه روی اكوسیستم مخرب تر از افزایش حداكثر دماست. چون اجازه تنفس و بازسازی را به اكوسیستم و گونه های گیاهی و جانوری آن نمی دهد. وی در مورد تغییرات دمایی در تهران، كرج و قم و سایر شهرهای بزرگ نیز توضیح داد: شهرهای بزرگ در واقع اكوسیستم های مصنوعی را می سازند. اكوسیستم انسان ساخت با علم، دانش و بودجه كافی، می تواند با به كارگیری روش های انطباق، خودرا با شرایط وفق دهد. این اقلیم شناس توضیح داد: مسئله اصلی این شهرها، آب است. اگر شما بتوانید آب كافی برای شهر فراهم كنید، تا حدود زیادی بحث انطباقش با گرما حل می شود. سوژه دیگر، بحث تأمین انرژی است. خنك كردن ساختمان و خانه پرهزینه تر از گرم كردن آن است. برای مثال، ما در تهران با هدر رفت آب و انرژی به جهت كولرهای آبی مواجهیم كه رادمان مناسبی هم ندارند. آنچه مسلم است، این سه شهر باید بدانند كه دارند گرم تر می شوند. از همین رو، نهادهای متولی باید الگوهای مصرف آب، انرژی و عایق بندی ساختمان ها برای افزایش راندمان را با شرایط جدید هماهنگ كنند. باید این سرنوشت تازه را بپذیریم
كرمی در پاسخ به این سؤال كه برای مقابله با شرایط پیش رو چه باید كرد، تاكید كرد: ما باید این شرایط را بعنوان سرنوشت تازه بپذیریم و خودرا به آن انطباق دهیم. این بحث انطباق جنبه های مختلفی دارد؛ بخشی تكنیكی، بخشی اقتصادی و بخشی اجتماعی است. الگوهای مصرف و شیوه های سكونت مهم ترین مسئله است كه ما باید خودرا با آن انطباق دهیم. ما دوران چند هزارساله نرمال اقلیمی را پشت سر گذاشتیم و حالا وارد دوران جدیدی شده ایم، پس باید الگوی معیشت و سكونت منطبق بر وضعیت تازه باشد. البته ذكر این نكته لازم است كه ترسیم و پیش بینی شرایط آینده با تاكید بر مدلهای آب و هوایی است، ولی واقعیت این است كه اقلیم پدیده ای بسیار پیچیده است و نمی توان به صورت دقیق همه چیز را پیش بینی نمود. ۲۳۵۲۳۷
منبع: گل بخر
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب